Aleksander Borkowski burmistrz Tykocina 1915 -1917

 

Działo się w mieście Tykocinie, dnia 9 sierpnia 1913 roku. Ogłaszamy, że w przytomności świadków Kazimierza Dziekońskiego sekretarza hipotecznego z Łomży i Antoniego Kulikowskiego właściciela ziemi w Tykocinie, zawarto związek małżeński pomiędzy Aleksandrem Borkowskim, wdowcem 49 lat mającym, sekretarzem tykocińskiego magistratu, synem Ignacego i Katarzyny z Gromadzkich małżonków Borkowskich urodzonym we wsi Czerwone parafii kolneńskiej, zamieszkałym w Tykocinie, a Matyldą Bujno panną lat 32, córką Edwarda i Franciszki ze Stypułkowskich małżonków Bujno, urodzoną w Janczewie parafii Wizna, zamieszkałą w Tykocinie… 

 

Akt drugiego małżeństwa z Matyldą Bujno w Tykocinie.

 

 

Aleksander ożenił się po raz pierwszy w 1889 w Łomży z Marią Maciorowską (córką Adolfa Maciorowskiego - prawnika z Łomży i Józefy z Sulewskich pochodzącej z wsi Czerwone k. Kolna). Mieli córkę Janinę Aleksandrę urodzoną w 1890 r w Łomży. 

 

 

***

W Tykocinie

W roku 1913 Aleksander Borkowski jest sekretarzem w tykockim magistracie, a w 1915 burmistrzem Tykocina. Jeszcze 12 kwietnia 1915 świadczy zgon wdowy Józefy Maciorowskiej zmarłej w Tykocinie teściowej z 1-voto, a już w październiku jest wymieniony na liście ewakuowanych urzędników Królestwa Polskiego do Riazania, w związku z wojną.

 

Akt zgonu Józefy Maciorowskiej z Sulewskich, którego świadkiem był burmistrz A Borkowski.

 

Miejsce pobytu urzędów KP w Rosji.

Wraz ze zbliżaniem się wojsk niemieckich ewakuowano urzędy guberni łomżyńskiej. W lipcu 1916 r. wymieniono nazwiska pracowników zarządu powiatowego mazowieckiego, ewakuowanych do Rosji, miejsce ich pobytu i pełnioną aktualnie funkcję: "... Burmistrz miasta Tykocina Aleksander Borkowski, w Riazaniu pełni swoje obowiązki...".*

 

Jego dalsze losy nie są mi znane. Po 1916 burmistrzem Tykocina był już kto inny.

 

M Choińska, dysertacja.

***

Żeby lepiej poznać Aleksandra Borkowskiego, muszę wrócić do jego przodków.

 

Jego dziad Wincenty Borkowski (1780 - 1840) był płóciennikiem - tkaczem w Mławie, gdzie ożenił się w 1807 roku z Józefatą Anną Czepczyńską. Tam zmarł w 1840 roku, a w akcie zgonu wymienione są żona i wszystkie jego dzieci. 

 

 

 

Akt zgonu Wincentego Borkowskiego, płóciennika w Mławie.

 

Jednym z synów tkacza Wincentego był Ignacy Borkowski, urodzony w Mławie około 1816 roku.  Poznajemy go w 1862 roku,  jako 46-letniego celnika mieszkającego i pracującego w Wincencie, wsi granicznej z Prusami, gdzie była komora celna. Ignacy ożenił się wówczas w Kolnie ze szlachcianką Katarzyną Gromadzką, pochodzącą z wsi Gromadzyn Stary.

 

 

Akt małżeństwa Ignacego Borkowskiego w Kolnie.

 

 

W 1864 roku, we wsi Czerwone parafii kolneńskiej, rodzi się Aleksander Borkowski, który po latach zatrudnia się w tykocińskim magistracie i na koniec swojej kariery urzędniczej zostaje burmistrzem miasta Tykocina.

 

 

Akt chrztu Aleksandra Borkowskiego w Kolnie.

 

 

 

 *Witold Jemielity, Ewakuacja urzędów i ludności guberni łomżyńskiej do Rosji (1914-1918), s. 165.   http://pbc.biaman.pl/Content/31914/PDF/StPodl18.pdf