Antoni Radziszewski aptekarz w Tykocinie

 

Antoni Radziszewski. Arch. prywatne Ewy Wroczyńskiej.

Urodził się 15 kwietnia 1892, w Wasilkowie w rodzinie Feliksa i Petroneli z Dobrowolskich. Jego ojciec był burmistrzem w 1915 i po I wojnie zasiadał stale w radzie miejskiej.

Po ukończeniu szkoły w Wasilkowie, Antoni dalej kształcił się na farmaceutę w Moskwie. Po ukończeniu kursów w 1915, zdał egzamin, otrzymując stopień ucznia aptekarskiego. W czasie wielkiej wojny, pracował w aptece wojskowej, jeżdżącej pociągiem sanitarnym po całej Rosji. Po wojnie ukończył kurs na Uniw. Wileńskim i otrzymał stopień pomocnika aptekarskiego.

W latach < >1919-21, zarządzał apteką Jeromina (Łagunowej), mieszczącą się przy Starym Rynku w Tykocinie. Przyjaźnił się wówczas z Zychem Bujnowskim.

 

Fotografia Antoniego z Zofią i Zychem. Arch. prywatne Ewy Wroczyńskiej.

 

Potem w Białymstoku pracował w Aptece pod "Łabędziem", która należała do Wincentego Hermanowskiego, pochodzącego z Radul, ucznia szkoły w Tykocinie. 

 

Hermanowski ufundował Antoniemu stypendium na studia farmacji Uniw. Warszawskiego i w 1933, Radziszewski został dyplomowanym prowizorem farmacji (magistrem).

 

Apteka Hermanowskiego w Białymstoku. Arch. prywatne Ewy Wroczyńskiej.

 

W 1933, założył własną aptekę w osadzie Czarna Wieś - Stacja (Czarna Białostocka). Apteka przetrwała dwie okupacje. W 1951 została odebrana właścicielowi przez władze komunistyczne. Radziszewski pozostał jednak na stanowisku kierownika i dopiero w 1968, przeszedł na emeryturę.

 

Antoni Radziszewski w aptece w Czarnej Wsi Stacji. Arch. Ewa Wroczyńska.

***

 

Wróćmy do Tykocina. To tu poznał swoją przyszłą żonę, Reginę Tercjakównę.

 

Regina z Tercjaków Radziszewska. Arch. prywatne Ewy Wroczyńskiej.

 

Małżeństwo zawarli w Wasilkowie, we wrześniu 1920, ale mieszkali kilka lat w Tykocinie i tu 15 lipca 1921, urodziła się ich pierwsza córka Halina Radziszewska (matka pani Ewy Wroczyńskiej - wnuczki AR). Kolejna córka Donata ur. w 1923 w Wasilkowie, a w 1925, w Białymstoku, Regina Ryta, która potem pracowała w aptece ojca w Czarnej.

 Dom i rodzina Radziszewskich w Czarnej Wsi.

 

 

***

Antoni Radziszewski umarł nagle na atak serca,  23 grudnia 1969 w Białymstoku, w siedzibie „Cefarmu”. Jego pogrzeb odbył się w Boże Narodzenie w Czarnej Białostockiej.

Arch. prywatne Ewy Wroczyńskiej.

 

Źródła: 

Fotografie i życiorys z archiwum prywatnego Pani Ewy Wroczyńskiej.