Wnorowscy z Nieciec ofiarami cholery w Tykocinie

 

 

Gloger pisał we wrześniu 1873 r., w „Gazecie Handlowej":

 

 

 

Ktoś piszący przypisy do artykułu Z.G. pomylił się i Ludwikowi Wnorowskiemu dał inny PESEL i innych rodziców. A jak było faktycznie mówią akty.

 

 

Działo się w Tykocinie 22 sierpnia 1873 r. Stawił się Stanisław Wnorowski lat 50 i Witalis Zambrzycki lat 44, obaj cząstkowi właściciele ziemi w Nieciecach i oświadczyli, że dzisiejszego dnia o 11-tej, umarł Ludwik Wnorowski dziedzic z Nieciec lat 56 mający, syn Wojciecha i Józefy Wnorowskich, urodzony w Nieciecach. Pozostawił po sobie wdowę Annę z Piętków…

 

 

4 września 1873, ci sami świadkowie donieśli o śmierci Włodzimierza Wnorowskiego lat 21, żyjącego przy matce w Nieciecach, syna zmarłego Ludwika i żyjącej Anny z Piętków.

 

Reasumując:

 

Ludwik Wnorowski urodził się w Nieciecach w 1816 roku z Wojciecha i Józefy z Laskowskich. Jego żona Anna z Piętków oparła się śmiertelnej chorobie i żyła jeszcze 13 lat. W 1885 była świadkiem małżeństwa syna Stanisława - piwowara, który wówczas mieszkał i żenił się w Warszawie. W akcie ślubu podał on nazwisko panieńskie żyjącej matki – Anny Piątek.

 

 

Być może żona Ludwika, była to urodzona w 1821, w Stawiskach parafii Poryte, Anna Ludwika Izabella Piątek, córka Franciszka i Ewy Borzym?

 

 

Anna Wnorowska z Piętków/Piątków,  spoczęła obok męża i syna w 1886 r.