Feliks Żebrowski podpisarz Sądu Pokoju w Tykocinie 1832 - 1836

Feliks Żebrowski kancelista z Siedlec, syn Ludwika i Katarzyny z Ryczków, ożenił się w 1827 w Mordach, z Marianną z Billewiczów. Mieszkali kilka lat w Siedlcach i tu urodziło się im kilkoro dzieci. Przed rokiem 1833, przenieśli się do Tykocina. Feliks pracował jako podpisarz w Sądzie Pokoju. W Tykocinie urodził się w 1833 syn Klemens i przy okazji jego chrztu, Żebrowscy ponownie ochrzcili dwoje ur., w Siedlcach dzieci. W tych chrztach wzięło udział wielu znamienitych urzędników nie tylko tykocińskich.

Damazy ur., w Siedlcach w 1827, ożenił się w 1857 w Łomży, a potem żył w Suwałkach.

Karolina ur. w Siedlcach w 1831 r., wyszła za mąż w 1853, w Zakroczymiu, za Pawła Kunkiewicza urzędnika z Warszawy. W stolicy ur. się ich syn Karol i tam umarła w 1862.

Klemens ur. w Tykocinie, żenił się 2 razy, a zmarł w roku 1866 w Szczuczynie.

W 1836, urodziła się w Tykocinie, kolejna córka Żebrowskich.

 

W roku 1853, Żebrowscy mieszkali już w Zakroczymiu, gdzie ich córka Karolina, wyszła za mąż i zaraz przeniosła się do męża, do Warszawy. Nie wiadomo gdzie i kiedy umarł Feliks, ale jego żona, Marianna z Billewiczów Żebrowska, zmarła jako 68-letnia wdowa, emerytka, w roku 1871 w Warszawie.